برای افتراق آدنوم فولیکولار از کارسینوم فولیکولار تیروئید با تهاجم کم، بررسیهای دقیق پاتولوژیک لازم است.
تقریباً تمام آدنومهای تیروئید، آدنوم فولیکولار هستند. آدنوم فولیکولار میتواند به انواع «سرد»، «گرم» یا «داغ» بسته به سطح عملکردش دستهبندی شود. از لحاظ بافت شناسی نیز تومورهای فولیکولاز بسته به معماری سلولی و مقادیر کلوئیدی آن به انواع مختلف تقسیمبندی میشوند.
تفاوت آدنوم تیروئید و گواتر مولتی ندولر در این است که آدنوم تیروئید عموماً منفرد است و نئوپلاسمی است که در نتیجه جهش (یا مشکلات ژنتیکی دیگر) در یک سلول پیشساز اتفاق افتاده است. در عوض گواتر مولتی ندولر در نتیجه پاسخ هایپرپلاستیک غده در برابر یک تحریک مثل کمبود ید اتفاق میافتد.
مناطق خونریزی دهنده، فیبروز، کلسیفیکاسیون و تغییرات کیستیک، شبیه به آنچه که در گواتر مولتی ندولر وجود دارد، در آدنوم تیروئید (فولیکولار) شایع هستند، به ویژه در ضایعات بزرگتر.
آدنوم تیروئید میتواند از لحاظ بالینی بدون تظاهر باشد، یا ممکن است توموری تولیدکننده هورمون تیروئید باشد. این حالت، ممکن است منجر به تظاهرات پرکاری تیروئید در بیمار شود که در این صورت آدنوم سمی تیروئید نیز نامیده میشود.
آدنوما اصولاً خوشخیم است ولی ممکن است بافت تومورال بدخیم نیز باشد. به تومور بدخیم با منشأ بافت غددی آدنوکارسینوم میگویند. گاه تودههای آدنومی بعد از چند سال به کارسینوم مبدل میشوند مانند سرطان روده بزرگ.