آزردن، معادل عربی اذیت و به معنای آسیب رساندن به جسم یا روح است که می‌تواند به ضررهای دنیوی یا اخروی منجر شود. در قرآن، این واژه به موضوعات خاص و احکام ویژه‌ای پرداخته شده و می‌توان آن را از جنبه‌های جامعه‌شناسی، اخلاقی و روان‌شناسی مورد تحلیل قرار داد. در علم روان‌شناسی، مفاهیمی مانند خودآزاری و دیگرآزاری مطرح شده است. واژگان مرتبط با این واژه شامل اذی، اف، لاتنهر، سوء و کف ایدی هستند.
اذیت
لغت نامه دهخدا
- اذیت کردن، و اذیت دادن؛ آزار کردن. آزردن. تصدیع دادن. عذاب دادن. معذب داشتن. تعذیب. لَسع. ( منتهی الارب ). ایذاء. رنجه داشتن.
|| آزار کردن. رنجه کردن. آزردن. رنجانیدن. ( مؤید الفضلاء ):5 که دست تطاول بمال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز نهاده. ( گلستان ).
اذیة. [ اَ ذی ی َ ] ( ع مص، اِمص ) رجوع به اذیت شود.
فرهنگ معین
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) آزار ستوهی رنج زحمت تعب عنا محنت شکنجه عذاب. ۲ - ( مصدر ) رنجه شدن عذاب کشیدن. ۳ - ( مصدر ) آزار دادن رنجه کردن آزردن رنجانیدن: (... که دست تطاول به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز نهاده. ) ( گلستان )
جملاتی از کلمه اذیت
بغیر شکر نیاید زعاشق صادق بکن جفا و اذیت هر آنچه بتوانی
نمی خواهی اذیت بر خلایق به هر کاری نمائی خوش دقایق
واسطه این است این کز ستمش کرده است دهر بلیت گمار چرخ اذیت رسان
