برونی صفتی نسبی است که به چیزی یا کسی که منسوب به برون یا خارج باشد، اطلاق می‌شود. این واژه معادل بیرونی، خارجی و ظاهری است و در تقابل با مفاهیم درونی و داخلی قرار می‌گیرد. این اصطلاح در زبان فارسی برای توصیف جنبه‌ها و خصوصیات بیرونی یک پدیده یا شخص به کار می‌رود و بر تفاوت آن با ماهیت یا ویژگی‌های درونی تأکید دارد.
در کاربرد سنتی، برونی به معنای هر چیزی است که در خارج از یک محدوده، گروه یا ساختار قرار دارد. این می‌تواند شامل موقعیت جغرافیایی، تعلقات اجتماعی، یا حتی جنبه‌های غیرملموس مانند ظاهر و نمود بیرونی باشد. در مقابل، درونی به آنچه که در بطن و درون یک مجموعه قرار دارد، اشاره می‌کند. این تضاد معنایی به درک بهتر مفاهیم و تمایز بین ابعاد مختلف یک موضوع کمک شایانی می‌نماید.
با توجه به اینکه واژه برونی اشاره به جنبه‌های بیرونی و ظاهری دارد، در تحلیل و توصیف پدیده‌ها، درک این تفاوت معنایی با درونی برای روشن شدن ابعاد مختلف موضوع ضروری است. این تقابل، اساس بسیاری از استعاره‌ها و تحلیل‌های زبانی را تشکیل می‌دهد و به ما امکان می‌دهد تا جهان پیرامون خود را با دقت و ظرافت بیشتری درک و توصیف کنیم.
