استیجاب در زبان فارسی به معنای شایسته شدن یا مستحق شدن چیزی است. این واژه اغلب در متون رسمی و حقوقی به کار میرود و میتواند در قالب مصدر به کار رود. به عنوان مثال، میتوان گفت «استیجاب درخواستها در نظر گرفته شد». این مفهوم به نوعی به ضرورت و لزوم توجه به خواستهها و نیازها اشاره دارد و بیانگر این است که برخی امور به دلیل شرایط خاص، واجب یا لازم میشوند. در واقع، استیجاب نشاندهنده این است که یک وضعیت یا درخواست به دلیل ویژگیها و شرایط خود باید مورد توجه و اقدام قرار گیرد. این واژه در زمینههای مختلفی مانند قانون، سیاست و مدیریت به کار میرود و اهمیت آن در تأکید بر ضرورت پاسخگویی به نیازها و خواستههای افراد و جامعه است.
استیجاب
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
( مصدر ) سزاوارشدن مستحق گردیدن چیزی را.