آدم زاده

لغت نامه دهخدا

( آدمزاده ) آدمزاده. [ دَ دَ / دِ ] ( ص مرکب، اِ مرکب ) آدمیزاد. آدمیزاده. فرزند آدم ابوالبشر. انسان:
آخر آدمزاده ای ای ناخلف
چند پنداری تو پستی را شرف ؟مولوی.

ویکی واژه

آدم‌زاده
آدمیزاده. آدمیزاد. در اصداف اشخاص آدم‌زادگان دُر آن دریا بیابی. «روزبهان»

جمله سازی با آدم زاده

هر دمی از صحن سینه برجهد همچو آدم زاده‌ای بی‌مرد و زن
صورتش گرچه ز آدم زاده معنیش اصل وجود ا فتاده
ز آدم زاده ام، مانند آدم همیشه در فغان و در حنینم
گر پری زادیم شب جمعیت پریان بود ور ز آدم زاده‌ایم آن باده با آدم خوریم
گر بصورت من ز آدم زاده‌ام من به معنی جد جد افتاده‌ام
گر آدم زاده این نکته دریاب بیاموز از ملایک عقل و آداب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال تک نیت فال تک نیت فال لنورماند فال لنورماند فال احساس فال احساس