بدطینت

کلمه بدطینت از دو بخش بد و طینت تشکیل شده و به معنای داشتن نیت ناخوشایند یا منفی است. این واژه به نوعی به شخصیت‌های بدخلق و بدخواه اشاره دارد. افراد بدطینت به عنوان کسانی شناخته می‌شوند که از ابتدا با نیت‌های نادرست و ناخوشایند به دنیا آمده‌اند. در واقع، این اصطلاح به معنای بدسرشتی و بدمزاجی نیز به کار می‌رود و نشان‌دهنده فطرتی است که به ضرر دیگران عمل می‌کند. در مقابل، این واژه به افرادی اشاره دارد که دارای نیت‌های خوب و مثبت هستند. در نهایت، می‌توان گفت که این کلمه به نوعی ظلم و ستم را نیز در خود نهفته دارد، چرا که شخصی با چنین طینتی معمولاً به دیگران آسیب می‌زند.

لغت نامه دهخدا

بدطینت. [ ب َ ن َ ] ( ص مرکب ) بدخلق و بدخواه. ( ناظم الاطباء ). بدسرشت و بدمزاج. ( آنندراج ). بدنهاد. بدفطرت. بدجبلت. که بد دیگران خواهد. ( یادداشت مؤلف ). مقابل خوش طینت. || متعدی. ظالم. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

بدسرشت، بدنهاد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) بدسرشت بد ذات بدنهاد مقابل خوش طینت.

جملاتی از کلمه بدطینت

ای بسا بدطینت و نیکوخصال ای بسا خوش طینت و ناخوش فعال
ز بدطینتان سیه روی زشت حصار آنچنان پر، که قالب ز خشت
طبع شررانگیز به شر مجبورست بدطینت اگر بدی کند معذورست
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم