دمبرگ

دم برگ. [ دُ ب َ ] ( اِ مرکب ) دسته برگ که بدان با شاخ پیوندد. ( یادداشت مؤلف ). میله باریکی را که قطورتر از پهنک می باشد و پهنک به وسیله آن به ساقه نبات متصل می گردد دم برگ نامند، شکل دم برگ در گیاهان مختلف متفاوت است، مثلاً گاهی استوانه شکل است مانند دم برگ داردوست و تبریزی، و گاهی مقعر و شیاردار و ناودانی شکل است مانند دم برگ نمدار. در نباتات آب زی تراپاناتانس قسمتی از دم برگ متورم و مملو از هوا می باشد و نبات به وسیله آن در سطح آب شناور می گردد. ( از گیاه شناسی ثابتی صص 244 - 245 ).

(دُ بَ ) (اِمر. ) دنبالة باریکی که برگ را به ساقه پیوند دهد.

دنبالۀ باریکی که برگ را به شاخه یا ساقه متصل می سازد.

دم برگ، دنباله باریکی که برگ رابشاخه متصل میکند
( اسم ) دنباله باریکی که برگ را بساقه پیوند دهد.
دسته برگ که بدان با شاخ پیوندد.

{petiole, leafstalk} [زیست شناسی- علوم گیاهی] پایه ای که برگ را به ساقه متصل می کند

دُمبَرگ بخشی از ساختار برگ درختان است. دمبرگ میلهٔ کوتاهی است که پهنک را در محل گره به ساقه متصل می کند. قسمت عمدهٔ دمبرگ را بافتهای چوبی و آبکشی تشکیل می دهند. دمبرگ معمولاً به لبه پایه پهنک متصل است ولی در بعضی از گیاهان مانند لادن و کرچک به سطح زیرین برگ اتصال دارد. اینگونه برگها را سپر می گویند. برگهای فاقد دمبرگ را که پهنک آنها مستقیماً به ساقه متصل است بی دمبرگ یا چسبنده می نامند. قاعده برگ گاهی به صورت نیام ( غلاف ) گسترش می یابد و ممکن است دارای ضایعاتی به نام گوشوارک و زبانک باشد.

دُمْبَرْگ (petiole)
پایه ای که پهنک برگ را به ساقه متصل می کند. دمبرگ معمولاً ادامۀ رگبرگ میانی برگ و به آن پیوسته است و به قاعدۀ پهنک متصل می شود، امّا گاهی، مانند برگ لادن، به سطح تحتانی پهنک متصل است. دمبرگ هایی که مسطح و شبیه برگ اند، دمبرگ برگی (فیلود)، نامیده می شوند. به برگ های فاقد دمبرگ چسبا می گویند.

دنبالة باریکی که برگ را به ساقه پیوند دهد.

💡 در سویا اشکال رشد نامحدود بزرگ‌ترین بر گ‌ها در وسط بوته قرار دارند و در بخش‌های بالایی و پایینی بوته از سطح برگ‌ها و طول دمبرگ کاسته می‌شود. در ارقام رشد محدود برگ‌ها ی قسمت انتهایی بوته دارای سطح برگ کمتر و دمبرگ کوتاهتر می‌باشند، ولی نزدیک شدن به طرف پایین بوته، سطح بر گها و طول دمبر گ افزایش می‌یابد.