Turning یکی از روش‌های شکل‌دهی فلزات است که با استفاده از ماشین تراش صورت می‌گیرد. در این فرایند، فلزی که معمولاً به شکل استوانه‌ای است (البته سایر اشکال نیز قابل استفاده‌اند)، با سرعت و قدرت مشخص در حال چرخش قرار می‌گیرد و تیغچه‌های تراشکاری با حرکت بر روی سطح آن اقدام به براده‌برداری می‌کنند. عمق و سرعت این عملیات به‌دقت تنظیم می‌شوند تا نتیجه مطلوب حاصل شود.
حرکت قطعه در این فرایند می‌تواند به‌صورت یک خط مستقیم یا بر اساس ترکیبی از منحنی‌ها و زوایا باشد. به‌طور معمول، واژه تراشکاری برای ایجاد سطوح خارجی استفاده می‌شود، در حالی که برای تولید سطوح داخلی از اصطلاح بورینگ استفاده می‌گردد. از همین رو، عبارت تراشکاری و بورینگ گاهی به مجموعه‌ای بزرگ‌تر از فرآیندهای مرتبط با تراشیدن اطلاق می‌شود.
این عملیات هم به‌صورت دستی با دستگاه‌های تراش سنتی که نیازمند نظارت مداوم اپراتور هستند و هم به‌کمک دستگاه‌های اتومات قابل انجام است. دستگاه‌های اتوماتیک امروزی، خاصه نوع CNC (کنترل عددی)، بسیار محبوب و پرکاربرد هستند. یکی از ابتدایی‌ترین فرآیندهای ماشین‌کاری است که قطعه موردنظر در آن می‌چرخد، در حالی که ابزار برشی تک‌نقطه‌ای به موازات محور چرخش حرکت می‌کند. این عملیات هم برای سطح داخلی و هم برای سطح خارجی قطعات قابل انجام است. معمولاً قطعات تراشکاری‌شده از فرآیندهایی چون ریخته‌گری، آهنگری یا اکستروژن حاصل شده‌اند و سپس تحت عملیات نهایی قرار می‌گیرند.