فرهنگ معین
( آوازه شدن ) ( ~. شُ دَ ) (مص ل. ) ۱ - شهره شدن. ۲ - مایة عبرت گشتن.
( آوازه شدن ) ( ~. شُ دَ ) (مص ل. ) ۱ - شهره شدن. ۲ - مایة عبرت گشتن.
( آوازه شدن ) ( مصدر ) ۱ - مشهور شدن. ۲ - مای. عبرت گشتن.
شهره شدن.
مایة عبرت گشتن.
💡 نامداری چشم اگر داری، سخاوت پیشه کن کز ره ریزش بلند آوازه شدنام بهار
💡 مورخین ارمنی از لحاظ محتوای ایدئولوژیک آثارشان پر آوازه شدند. معمولاً همزمان با این که آنها به خواهش برخی شاهزادگان فئودال کتب تاریخ مینوشتند، بهترین آنها به عنوان متفکرین پیشرو عصر خود و افرادی پر قریحه و پراستعداد بدان درجه رسیدهاند که بیانگر فقط منافع حکومتی فئودالها و در نهایت منافع حکومت مرکزی کشور بودند.