هست به آه و ناله خوش خاطر دردمند عشق حاصل درد عشق هم ناله و آه کردن است
تا روز نخفت از آه کردن وز نامه چو شب سیاه کردن
چون قلم شق شد، سیاهی بیش بیرون می دهد منع دلهای دو نیم از آه کردن مشکل است
شب همه بی تو کار من شکوه به ماه کردن است روز ستاره تا سحر تیره به آه کردن است
با لب خاموش حفظ آه کردن مشکل است از گره این رشته را کوتاه کردن مشکل است