نهانزاد. [ ن ِ / ن َ ] ( ص مرکب ) نهانزا. - نهانزادان آوندی ؛ مخفی التناسل وعائی. رستنی های لوله داری که گل ندارند، مانند سرخس و پرسیاوشان. ( لغات فرهنگستان ). رجوع به گیاه شناسی ثابتی ص 192 و 195 شود.
فرهنگ معین
(نِ ) (اِ. ) گیاه هایی که دارای ریشه و ساقه و برگ می باشند و گل ندارند.
فرهنگ فارسی
(صفت اسم ) گیاه بی گل عدیم الفلقه . نهانزا . یا نهانزادان . ( اسم ) شاخ. عظیمی از گیاهان که فاقد گل و میوه هستند و شامل رد. ریسه داران و بر یوفیت ها ( خزه ها هپایتک ها ) و نهانزادان آوندی میشوند: عدیم الفلقات بی لپه ها . یا نهان زادان آوندی . راسته ای از گیاهان نهانزاد که از سایر نهانزادان کامل ترند یعنی در ساختمان بدن آنها بافت های خاصی جهت اعمال مختلف حیاتی از جمله عبور مواد غذایی ( بصورت عروق چوبی و غربالی ) بوجود آمده است ولی مانند نهانزادان دیگر فاقد گل و میوه میباشند . این راسته از گیاهان را به سه دسته تقسیم میکنند : ۱- سرخس ها ۲ - دم اسبیان ۳ - پنجه گرگها. یا نهان زاد آوندی . گیاهی که فاقد گل و میوه باشد ولی دارای عروق و بافتهای خاصی جهت اجرای اعمال مختلف حیاتی از جمله جریان مواد غذایی در بدن خود باشد . مانند سرخس دم اسب پنجه گرگ : مخفی التناسل وعائی
دانشنامه آزاد فارسی
رجوع شود به:گیاه بی گل
ویکی واژه
گیاه‌هایی که دارای ریشه و ساقه و برگ میباشند و گل ندارند.
