لهوتن

لغت نامه دهخدا

لهوتن. [ ل َهَْ وْ ت َ ] ( ص مرکب ) که بلهو پردازد :
گاه نظم و گاه نثر و گاه مدح و گاه هجو
روز جد و روز هزل و روز کلک و روز دَن
درّبار و مشکریز و نوش طبع و زهرفعل
جان فروز و دلگشا و غمزدا و لهوتن.منوچهری.

فرهنگ معین

(لَ وْ تَ ) [ ع - فا. ] (ص مر. ) مشغول - کننده ، سرگرم کننده .

فرهنگ فارسی

آنکه به لهو و لعب پردازد : در بار و مشکریز و نوش طبع و زهر فعل جان فروز و دلگشا و غمزدا و لهو تن . ( منوچهری . چا . د .۷۳ )

ویکی واژه

مشغول - کننده، سرگرم کننده.