اختلال خلقی دسته‌ای از بیماری‌های روانی است که با تجربه دوره‌های افسردگی یا شیدایی (یا هر دو) مشخص می‌شود. در این اختلالات، تغییرات و نوسانات خلقی، ویژگی اصلی و بارز فرد را تشکیل می‌دهد. به طور کلی، اختلالات خلقی به دو دسته عمده شامل افسردگی تک‌قطبی و اختلال دوقطبی تقسیم‌بندی می‌شوند.
این اختلالات به هفت گروه اصلی طبقه‌بندی می‌گردند. گروه اول شامل حالات خلقی غیرعادی بالا، مانند مانیا یا هیپومانیا است. گروه دوم، حالات خلقی افسرده را در بر می‌گیرد که شناخته‌شده‌ترین و موردتحقیق‌ترین آن‌ها اختلال افسردگی اساسی (MDD) یا همان افسردگی تک‌قطبی است. دسته سوم، حالات خلقی نوسانی بین مانیا و افسردگی را شامل می‌شود که به اختلال دوقطبی (BD) معروف است. علاوه بر این‌ها، انواع فرعی دیگری از اختلالات افسردگی نیز وجود دارند که علائم خفیف‌تری دارند، از جمله اختلال دیس‌تایمیک (مشابه MDD اما طولانی‌تر و پایدارتر) و اختلال سیکلوتایمیک (مشابه اختلال دوقطبی اما خفیف‌تر).
در برخی موارد، ممکن است یک فرد به طور همزمان به بیش از یک اختلال خلقی مبتلا باشد؛ به عنوان مثال، همزمان ابتلا به اختلال دوقطبی و اختلال افسردگی، که به آن چندابتلایی گفته می‌شود. همچنین، اگر اختلال خلقی همراه با اسکیزوفرنی در فردی وجود داشته باشد، به آن اختلال اسکیزوافکتیو اطلاق می‌گردد. لازم به ذکر است که اختلالات خلقی می‌توانند ناشی از مصرف مواد یا به عنوان پاسخی به یک بیماری زمینه‌ای دیگر رخ دهند.
