مناخیر

لغت نامه دهخدا

مناخیر. [ م َ ] ( ع اِ ) ج ِ مُنخور. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ) || ج ِ منخر ، به معنی سوراخ بینی است. ( غیاث ) ( آنندراج ).
- مناخیر در ؛ کنایه از تخته کم عرض که بر کناره یک لخت ملصق کنند تا لخت دیگر به وقت بستن دروازه بر آن قرار گیرد. آن را بینی در گویند و مناخیر اگرچه صیغه جمع است ، لیکن در ترکیب با لفظ «در» به معنی واحد مستعمل می شود. ( غیاث ) ( آنندراج ).

دانشنامه عمومی

ال مناخیر یک منطقهٔ مسکونی در اردن است که در استان عمان واقع شده است.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم