سرغچ

لغت نامه دهخدا

سرغچ. [ س َ غ ِ ] ( اِ ) کاسه چوبین. ( برهان ) ( جهانگیری ) ( آنندراج ) :
بگیر جام می از دست ساقی ای سقا
مخور بسان عرب دوغ اشتر از سرغچ.درویش سقا ( از آنندراج ).

فرهنگ معین

(سَ غِ ) (اِ. ) کاسة چوبین .

فرهنگ عمید

کاسۀ چوبی.

ویکی واژه

کاسة چوبین.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم