خورتاب گیری
دانشنامه آزاد فارسی
مقداری از تابش خورشیدی (انرژی گرمایی خورشید) که به سطح زمین می رسد. خورتابگیری بسته به فصل سال و عرض جغرافیایی تغییر می کند. در استوا از همه جا بیشتر، و در قطب ها از همه جا کمتر است. در استوا، خورشید همواره در بالای آسمان است و پرتوهای آن مستقیماً به نواحی استوایی می رسند، بنابراین شدت تابش بیشتر است. در قطب ها، خورشید در پایین آسمان است و پرتوهای آن مایل اند و پخش می شوند. بادها و جریان های اقیانوسی گسترش نایکنواخت تابش را متعادل می کنند.
