دانشنامه اسلامی
از زندگانی اولیه حاجی زین العطار اطلاعی در دست نیست. مسلماً تحت نظر و توجه پدر دانشمندش تربیت یافته و از مکتب دانشمندان شیراز کسب علوم کرده است.
در متن تنها اثر باقیمانده و معروف وی «اختیارات بدیعی»، اطلاعات وسیع او در زبان عربی و همچنین از خود تألیف خاصه و مقدمه فاضلانه کتاب، تبحر وی در زبان فارسی معلوم و مستفاد می گردد.
وی سرآمد اطبای فارسی در قرن هشتم هجری بوده است. به همین جهت مورد توجه و احترام بزرگان عصر قرار گرفته است. در ابتدا، طبیب مخصوص امیر مبارز الدین محمد، سر سلسله دودمان مظفری بود و بعد از وی مدت شانزده سال (760- 776ق) به عنوان طبیب مخصوص در دربار شاه شجاع مظفری عهده دار خدمت بوده است.
حاجی زین العطار در مقدمه کتاب قطعه ای آورده که مسلماً اثر طبع خود وی و دلیل روشنی است که طبع شعری هم داشته است.
تنها اثری که از وی به جا مانده، «اختیارات بدیعی» است که شامل مفردات و مرکبات داروهای سنتی است و به تصریح وی در مقدمه کتاب به همسر سوگلی امیر مبارز الدین شاهزاده بدیع الجمال اهدا کرده و به همین مناسبت آنرا اختیارات بدیعی نامیده است.
