دانشنامه اسلامی
عبدالرحمان بن زید بن اسلم عدوی مدنی (متوفای ۱۸۲) مشهور به ابوزید؛ پدر او از فقیهان به نام مدینه بود. خود او جزو مفسران و فقیهان به شمار می رود. کتاب او در تفسیر معروف است و یکی از مراجع تفسیری بزرگ شمرده می شود.
جایگاه بلند ابن زید در تفسیر
فؤاد سزگین می گوید: ابوجعفر طبری بیش از ۱۸۰۰ بار از وی -با واسطه عبدالله بن وهب- روایت کرده است. طبری نیز فراوان از وی روایت کرده است؛ بیشتر با عنوان ابن زید و گاه ابوزید نام او را برده است. آراء او در همه تفاسیر سلف و خلف مطرح است و این نکته، دلیل جایگاه بلند او در تفسیر است. به عنوان نمونه، عبدالرزاق بن همام صنعانی (متوفای ۲۱۱) و وکیع بن جراح رؤاسی و سفیان بن عیینه هلالی کوفی (متوفای ۱۹۸) و دیگران، آراء او را در تفاسیر خود آورده اند.
ر. ک:ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، ج۶، ص۱۷۶ - ۱۷۷، شماره ۳۵۸.
برخی او را در باب نقل حدیث ضعیف دانسته اند، ولی امام ابواحمد عبدالله بن عدی درباره او می گوید: او دارای احادیث خوب و مورد قبول است و مردم به او اعتماد دارند و او را راستگو می شمارند -و اضافه می کند:- او از کسانی که احادیث آنان، قابل ثبت و ضبط است به شمار می آید.
ابن عدی، عبدالله، الکامل فی ضعفاء الرجال، ج۴، ص۲۷۳.
...
