استبهاج

لغت نامه دهخدا

استبهاج. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) شاد شدن. ( منتهی الارب ). شادی. شادانی. شادمانی. اِبتهاج.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
خیر
خیر
کس کش
کس کش
گودوخ
گودوخ
کونی
کونی