ابومحمد بدرالدین حسین اهدل

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابومحمد بدرالدین حسین بن صدیق ۵۰ -۰۳ق /۴۴۶- ۴۹۸م ، صوفی ، فقیه ، محدث ، ادیب و نحوی بود.
وی در «ابیات حسین »، واقع در یمن متولد شد، در همان جا پرورش یافت ، سپس به شهرهای مختلف سفر کرد و از محضر استادان بسیاری بهره برد. او فقه را از عالمانی چون ابوبکر بن قصیص و ابوالقاسم بن عمر بن مطیر در ابیات حسین ، و ابراهیم بن ابی القاسم جمعان در مراوغه ، و عمرالفتی در زبید فرا گرفت و ادب را نزد علی بن زین شرجی آموخت . استادان ِ او در نحو نیز ابوبکر بن قصیص و علی احمر بودند.
سفر به مکه و مدینه
بدرالدین در ۷۲ق /۴۶۷م برای گزاردن حج به مکه رفت و مجاور شد. وی در آن جا در مجالس قاضی برهانی و قاضی محیوی حاضر می شد و سرانجام از برهانی اجازه یافت . در مدینه نیز از محضر ابوالفرج مراغی ، و پس از آن در یمن از محضر یحیی عامری بهره برد. حسین بن اهدل در مکه هم نشین سخاوی بود و تصانیف او را کتابت ، و سپس قرائت می کرد. وی همچنین از سخاوی روایت کرده ، و قصیده ای نیز در مدح او سروده است . نجم بن فهد و عیدروسی اشعار بسیاری از حسین بن اهدل نقل کرده اند. چنین به نظر می رسد که حسین در اواخرِ عمر به جرگه صوفیان پیوسته ، و به عرفان روی آورده بوده است .
وفات
وی در بندر عدن از دنیا رفت و در همان جا به خاک سپرده شد.
آثار و تألیفات
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم