دانشنامه اسلامی
الا تنصروه فقد نصره الله اذ اخرجه الذین کفروا ثانی اثنین اذ هما فی الغار اذ یقول لصـحبه لا تحزن ان الله معنا فانزل الله سکینته علیه وایده بجنود لم تروها وجعل کلمة الذین کفروا السفلی وکلمة الله هی العلیا.. اگر او را یاری نکنید، خداوند او را یاری کرد (و در مشکلترین ساعات، او را تنها نگذاشت) آن هنگام که کافران او را (از مکه) بیرون کردند، در حالی که دومین نفر بود (و یک نفر بیشتر همراه نداشت) در آن هنگام که آن دو در غار بودند، و او به همراه خود می گفت: «غم مخور، خدا با ماست! » در این موقع، خداوند سکینه (و آرامش) خود را بر او فرستاد و با لشکرهایی که مشاهده نمی کردید، او را تقویت نمود و گفتار (و هدف) کافران را پایین قرار داد، (و آنها را با شکست مواجه ساخت) و سخن خدا (و آیین او)، بالا (و پیروز) است و خداوند عزیز و حکیم است! بردادشت یاد شده بنا بر تفسیر بعضی از مفسرین است که منظور از" کلمه کفار" را کفر و شرک و منظور از" کلمة الله" را توحید و ایمان دانسته اند
← دیدگاه علامه طباطبایی
۱. ↑ توبه/سوره۹، آیه۴۰.
روش فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «اعتلای توحید (قرآن)»
...
