دانشنامه اسلامی
اجازه معنعنه آن است که اجازه مشایخ اجازه به شاگردان خود به صورت مسلسل با کلمه "عن" باشد.
وجه تسمیه
وجه تسمیه این نوع از اجازه به معنعن به آن جهت است که میان شیخ اجازه و شاگرد، کلمه "عن" واسطه است. شاگرد آن گاه که می خواهد حدیثی را از مشایخ خود روایت کند و سند آن را به معصوم (علیه السّلام) برساند چنین می گوید: "اخبرنی فلان عن فلان" تا به معصوم منتهی شود و یا می گوید: "فقد رویت هذا الخبر عن فلان عن فلان" تا سند به معصوم (علیه السّلام) برسد.
فائده
ثمره اجازه معنعنه آن است که علاقه شیخوخیت میان مجیز و مجازٌ له متحقق می شود و مجاز از مجیز، به شیخنا یعنی؛ استاد ما تعبیر می کند.فایده مهم دیگر آن این است که «مجازٌ له» در سلسله سند اخبار داخل می شود.از این اجازه به اجازه عنعنه نیز تعبیر شده است.
مستندات مقاله
...
