کلشتر

لغت نامه دهخدا

کلشتر. [ ک ُ ل َ ت َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان رحمت آباد است که در بخش رودبار شهرستان رشت واقع است و 1357 تن سکنه دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).

دانشنامه عمومی

کِلِشتِر یکی از روستاهای استان گیلان در دهستان کلشتر و شهرستان رودبار است که به تازگی به شهر رودبار متصل شده و از نظر تقسیمات کشوری دیگر روستا به شمار نمی رود. این منطقه متصل شهری در بخش مرکزی شهرستان رودبار جای دارد و مرکز دهستان کلشتر است. بر اساس سرشماری سال ۱۳۸۵، جمعیت این روستا ۱۲۷۲ نفر ( ۴۰۹ خانوار ) بوده است. مردم کلشتر به زبان گیلکی با گویش دیلمی صحبت می کنند.
محصول اصلی آن زیتون است. به دلیل آب و هوای مدیترانه ای باغات زیتون توسعه خوبی داشته و زمستان و تابستان معتدلی دارد.
این روستا روزگاری دارای خان های بزرگی بوده که تمام اطراف و اکناف رودبار جهت رسیدگی به تمامی امور زندگی از خرید تا مسائل قضایی به آن ها مراجعه می کردند.
منطقه متصل شهری کلشتر در فاصله سه کیلومتری شهر رودبار و در کوهپایه کوهستان البرز غربی و در ارتفاع پانصد و پنجاه متری از سطح دریا و مشرف برشهر رودبار واقع شده است در سال ۱۳۵۰ استاد انوشیروان روحانی مدرسه ای را باهزینه شخصی در این روستا احداث کرد.
شهرستان رودبار دارای چهاربخش بنام های خورگام، رحمت آباد و بلوکات، عمارلو و بخش مرکزی که بزرگ ترین بخش شهرستان رودبار می باشد. بخش مرکزی هم دارای سه دهستان بنام های رستم آباد شمالی، رستم آباد جنوبی و دهستان کلشتر که بزرگ ترین دهستان بخش مرکزی است. بزرگ ترین روستای دهستان کلشتر هم همان طور که از اسمش پیداست روستای کلشتر می باشد.
روستای کلشتر از قدمت دیرینه ای برخوردار است. در چند صد سال پیش اهالی قدیمی کلشتر در مکان کنونی زندگی نمی کردند بلکه به تدریج به این مکان رسیده اند. آثار تاریخی بجا مانده و صحبت های ریش سفیدان محل نشان از این دارد که اهالی قدیمی روستا قبل از این در قسمتی به نام ( پیلا خونی ) که در فاصله ۵ کیلومتری محل کنونی روستا قرار دارد زندگی می کردند.
قبل از این مکان نیز در محل قدیمی به نام ( مرجان آباد ) که ۷ کیلومتر از محل کنونی روستا فاصله دارد سکونت داشتند. آثار بجا مانده در قسمت علوچال، استلاسری، حمام بولاقی و قسمت های دیگر از این روستای بزرگ نشان می دهد که قبلاً در آن مکان ها هم سکونت داشته اند. قدمت این مکان ها بیش از ده قرن تخمین زده می شود. تحقیقات نشان می دهد که اهالی اولیه روستا برای نجات از سرمای بیش از حد ارتفاعات و پیدا کردن خاک حاصل خیز و آب خوب از جای قبلی خود نقل مکان می کردند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم