دانشنامه اسلامی
حاکم نیشابوری (متوفای ۴۰۵ هـ) از داود بن ابوصالح نقل می کند:روزی مروان حَکَم دید که شخصی صورت خود را بر قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) گذاشته است، با شتاب سوی او آمد و گردن او را گرفته، از جای بلند کرد و گفت: می دانی چه می کنی؟! منظور وی این بود که چرا به زیارت سنگ و کلوخ آمده ای! زائر که ابوایوب انصاری - از صحابه پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) بود گفت: آری خوب می دانم که چه می کنم! من هرگز به زیارت سنگ نیامده ام، بلکه به زیارت پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) آمده ام.از رسول اللّه (صلی الله علیه و آله وسلّم) شنیدم که فرمود: «بر دین خدا گریه نکنید اگر متولّیانش اهل بودند، و آنگاه که نااهلان بر آن حکم راندند، برایش بگریید.»جالب است که این حدیث را حاکم و ذهبی هر دو صحیح می دانند!از این رخداد تاریخی به خوبی روشن می شود که ریشه این تفکّر از بنی امیه و به خصوص مروان بن حکم، همان طردشده رسول اللّه (صلی الله علیه و آله وسلّم) است.
حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۵۶۰.
۱. ↑ حاکم نیشابوری، محمد بن عبدالله، المستدرک علی الصحیحین، ج۴، ص۵۶۰.
موسسه ولی عصر، برگرفته از مقاله «اولین بار چه کسی از زیارت قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلّم) جلوگیری کرد؟».
...
