بخارایی. [ ب ُ ] ( ص نسبی ) بخارائی. رجوع به بخارائی و بخاری شود.
فرهنگ عمید
۱. از مردم بخارا. ۲. تهیه شده در بخارا.
فرهنگ فارسی
( صفت ) منسوب به بخارا از اهل بخارا بخاری . بخارائی .
دانشنامه آزاد فارسی
بخاراییاز لهجه های تاجیکی و در کنار لهجه های سمرقندی و فرغانه ای و پنجکتی، در شمار مجموعة گویش های گروه شمالی تاجیکی رایج در بخارا. نظام آوایی و دستور زبان بخارایی، مانند تاجیکی است. شماری از واژگان بخارایی عبارت اند از: جام (شیشه)، جام بُر (شیشه بر)، آروخانه (لانة زنبور)، آسپان (آسمان/ فلک)، توارَه (دیواره)، آش (پلو)، آش خورک (پیش بند)، سَربستگی (دختری که نامزد دارد)، آب بازی (شناگری)، گشتَه (دوباره/دیگر)، چیزناک (مالدار/دارا)، جامه شوی (گازر).
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] بخارایی (ابهام زدایی). بخارایی ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • عبدالرحمان تمکین بخارایی، از شاعران فارسی گوی بخارا• میرزا شمس بخارایی، از نویسندگان قرن ۱۳ هجری قمری• محمدعارف بقایی بخارایی، سخنور فارسی گوی قرن دهم و یازدهم• محمد بخارایی، از شهدای هیئت های موتلفۀ اسلامی و عامل قتل حسنعلی منصور ...
