بافتنی

لغت نامه دهخدا

بافتنی. [ ت َ ] ( ص لیاقت، اِ ) درخور بافتن. مناسب بافتن. که توانش بافت. جامه و ملبوس و جوراب و کلاه و شال گردن و غیره که از کاموا و پشم دست رشت بافته شود و بیشتر برآنچه با دست بافته شود بی دخالت ماشین اطلاق گردد.

فرهنگ عمید

۱. درخور بافتن.
۲. (اسم ) لباسی که بافته شده باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) هر چیز لایق بافتن.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم