لغت نامه دهخدا
حکیم شاه. [ ح َ ] ( اِخ ) محمدبن مبارک قزوینی. یکی از مشاهیر علما و اطباء از مردم قزوین از شاگردان ملاجلال الدین دوانی است و صاحب تآلیف کثیره است و از جمله : ترجمه حیات الحیوان دمیری بفارسی که آنرا بنام سلطان سلیم خان پادشاه عثمانی کرده است و نصیحت نامه بفارسی که به سال 929 هَ. ق. از آن فراغت یافته است و تفسیری از سوره فتح تا آخر قرآن. حاشیه بر هدایة. و حاشیه بر نسفی. شرحی بر ایساغوجی. شرحی بر کافیه. و نیز تألیفی بنام موجز در طب و ذیلی بر تذکرةالشعراء امیرعلی شیر نوائی ازتألیفات اوست. رجوع به محمدبن مبارک قزوینی شود.
