پیکر گاو

لغت نامه دهخدا

پیکر گاو. [ پ َ / پ ِ ک َرِ ] ( اِ مرکب ) جسم و کالبد گاو. || کنایه از صراحیی باشد بهیأت گاو. ( برهان ). بمعنی صراحی و ظرفی که بصورت گاو ساخته باشند و در آن شراب خورند. قسمی قدح. کنایه از صراحیی که بصورت گاو ساخته باشند از چینی یا طلا و نقره ، چنانکه رسم بوده است آلات بزم را بصورت حیوانات و طیور می ساخته اند :
آن لعل لعاب از دهن گاو فروریز
تا مرغ صراحی کندت نغز نوائی
مجلس همه دریا و قدحها همه ماهی
دریا کش از این ماهی اگر مرد صفائی
از پیکرگاو آید در کالبد مرغ
جان پریان کز تن خم یافت رهائی
از گاو بمرغ آید و از مرغ بماهی
وز ماهی سیمین سوی دلهای هوائی.خاقانی.از لعل لعاب مراد شراب است و دهن گاو کنایه از صراحی و از گاو بمرغ آید کنایه از آن است که از صراحی به پیاله ریزد و ماهی سیمین کنایه از انگشتان است که پیاله را بدست گیرد. ( از انجمن آرا ).

فرهنگ فارسی

جسم و کالبد گاو یا کنایه از صراحیی باشد بهیات گاو
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال ارمنی فال ارمنی فال اوراکل فال اوراکل فال تاروت فال تاروت