دانشنامه اسلامی
یکی از مباحث علوم قرآنی، «وجوه و نظایر قرآن» است که مفسر قرآن کریم باید از آن اطلاع داشته باشد.«وجوه» لفظ مشترکی است که در معانی گوناگون کاربرد دارد؛ و در هر مورد به کمک قرینه، به معنایی خاص انصراف پیدا می کند؛ خواه آن معنا حقیقی یا مجازی یا استعاری یا کنایی باشد.«نظایر» نیز به الفاظی گفته می شود که متواطی و در دلالت بر مصادیق، یکسان باشند.عدّه ای نظایر را در لفظ، و وجوه را در معانی دانسته اند، و کسانی دیگر مراد از آن را استعمال اشارات باطنی و عدم اکتفا به تفسیر ظاهری به شمار آورده اند.
جنبه اعجازی
بعضی وجود «وجوه و نظایر قرآن» را یکی از وجوه اعجاز قرآن پنداشته اند؛ زیرا کلماتی در قرآن هست که بیش از ۲۰ وجه دارند؛ و این در کلام بشر وجود ندارد؛
← نمونه
نخستین مؤلف در این فنّ، مقاتل بن سلیمان است. از متاخران نیز ابن جوزی ، فقیه دامغانی ، ابوالحسن محمد بن عبدالصمد مصری ، ابن فارس و جلال الدین سیوطی در زمینه وجوه و نظایر صاحب تالیفند.
تفسیر وجوه مشترک
...
