میهمان داری

لغت نامه دهخدا

میهمان داری. ( حامص مرکب ) مهمان داری. صفت و عمل میهمان دار. پذیرایی از میهمان. میزبانی. ( از یادداشت مؤلف ) :
گفت من چون در این جهان داری
خو گرفتم به میهمان داری.نظامی.و رجوع به میهمان دار و مهمان داری شود.

گزارش محتوای نامناسب