دانشنامه اسلامی
حکومت به تضییق حکم، به معنای نظارت دلیل حاکم، بر دلیل محکوم و تفسیر آن، از راه ایجاد تضییق تعبدی در محدوده شمول حکم دلیل محکوم است، مثل آن که مولا بگوید: «اذا شککت فی الصلاة فابن علی الاکثر؛ هر گاه در تعداد رکعات نماز شک کردی، بنا را بر اکثر بگذار»، و سپس به منظور تضییق دایره حکم قبلی بگوید: «انما عَنَیتُ بذلک خصوص الشک بین الثلاث و الاربع؛ منظور من از شک، شک در رکعت سوم و چهارم بوده است» و در این شک خاص، بنا را بر اکثر بگذار، نه در شک های دیگر، و با این بیان، دامنه شمول حکم دلیل اول را محدود نماید.
