دانشنامه آزاد فارسی
حبیبی، نجف قلی
رجل سیاسی و دانشگاهی، مصحح و محقق ایرانی. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهرهای خوانسار، بروجرد و اراک به پایان رساند و سپس وارد دانشگاه تهران شد. در دانشگاه تحصیلاتش را تا دانشنامۀ دکتری فلسفۀ اسلامی ادامه داد و هم زمان در مقام آموزگار، دبیر و مدرس دانشسرای راهنمایی شهرری و مرکز تربیت معلم به کار پرداخت. حبیبی فعالیت های سیاسی خود را به عنوان رجلی مذهبی در جریان انقلاب اسلامی آغاز کرد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، عمدتاً در مراکز دانشگاهی فعالیت و مسئولیت داشت، ازجمله استاد دانشگاه تهران، رئیس دانشگاه الزهرا، رئیس دانشگاه تربیت مدرس، رئیس کتابخانۀ مجلس شورای اسلامی، رئیس دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، رئیس دانشکدۀ علوم قضایی، رئیس دانشگاه علامه طباطبایی، نمایندۀ مردم تهران در دورۀ سوم مجلس شورای اسلامی، عضو شورای بازنگری قانون اساسی، و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی. برخی از آثار اوست: تصحیح کتاب های کلمة التصوف؛ اللمحات و الالواح العمادیة شیخ اشراق؛ تبصرة المبتدی و تذکرة المنتهی قونوی، شرح التوحید (در ۳ جلد)؛ رسائل الشجرة الالهیه فی علوم الحقائق الربانیه اثر شمس الدین محمد شهرزوری؛ مفاتیح الغیب ملاصدرا؛ کتاب شناسی امام حسین (ع).
