اک ارت

لغت نامه دهخدا

اکارت. [ اِ رَ ] ( ع مص ) اکارة. ( یادداشت مؤلف ). رجوع به اکارة شود.
اکارة. [ اِ رَ ] ( ع مص ) اکارت. خوار پنداشتن کسی را و سست و ناتوان شمردن. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ازناظم الاطباء ). استذلال. استضعاف. ( یادداشت مؤلف ).