امر غیر تبلیغی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] دستور به امر کردن مکلف به مکلف دیگر را امر غیر تیلیغی گویند.
امر غیر تبلیغی، از اقسام امر غیر مستقیم بوده و به امری گفته می شود که در آن، مامور اول، صرفاً رساننده امر مولا به مامور دوم نیست، بلکه وظیفه دارد از جانب خود، به طور مستقل امر مولا را متوجه مامور دوم نماید؛ به بیان دیگر، صدور امر از ناحیه مامور اول، مطلوب مولا است، چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی.
امر به نماز در صبیان
برای مثال، در روایتی از امام باقر (علیه السّلام ) آمده است: «مُرُوا صبیانکم بالصلاة اذا کانوا بنی سبع سنین». در این حدیث، امام علیه السّلام به پدرها (مامور اول) امر کرده فرزندان هفت ساله خود (مامور دوم) را به خواندن نماز، امر نمایند. در این مثال، صدور امر از جانب پدران چه به صورت طریقی و چه به صورت موضوعی مطلوب مولا است و غرض فقط تبلیغ نیست.
نکته
با توجه به این که امر غیر تبلیغی، به امر طریقی و امر موضوعی تقسیم می شود، به هنگام شک در طریقی یا موضوعی بودن آن، اصل اولی، طریقی بودن است.
عناوین مرتبط
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم