ابغوره

لغت نامه دهخدا

( آب غوره ) آب غوره. [ رَ / رِ ] ( اِ مرکب ) عصاره ای که از غوره انگور گیرند. امعاسین ( کلمه یونانی ) :
غنیمت دان ز آب غوره بغرایی چو میدانی
که بیش از چند روزی غوره در بستان نمی ماند.بسحاق اطعمه.

فرهنگ معین

( آبغوره ) (رِ ) (اِمر. ) آبی که از غورة انگور گیرند. ، ~گرفتن کنایه از: گریه کردن .

فرهنگ عمید

( آبغوره ) افشرۀ غوره، آبی که از غوره می گیرند و برای ترش ساختن طعم غذا به کار می برند.
* آبغوره گرفتن: (مصدر لازم )
۱. گرفتن آب از غوره.
۲. [عامیانه، مجاز] گریه کردن، اشک ریختن.

فرهنگ فارسی

( آبغوره ) ( اسم ) عصاره ای که از غور. انگور گیرند . یا آب غوره شش انداز .
آب غوره:افشره غوره، آبی که ازانگورنارس می گیرند، آبغوره گرفتن: کنایه ازگریه کردن، اشک ریختن
( آب غوره ) ( اسم ) عصاره ای که از غور. انگور گیرند . یا آب غوره شش انداز .
عصاره ای که از غوره انگور گیرند

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] آب غوره. آب غوره به آب و عصاره ای که هنگام فشردن غوره انگور (انگور نارس) به دست می آید گفته می شود و از آن به مناسبت در باب طهارت سخن رفته است.
آب غوره حتی در صورت جوشیدن و کم نشدن دو سوم آن، پاک و نوشیدن آن حلال است.
الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
۱. ↑ الحدائق الناضرة، ج۵، ص۱۵۹.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم السلام، ج۱، ص۱۰۳.
...