ذوالمعارج

لغت نامه دهخدا

ذوالمعارج. [ ذُل ْ م َ رِ ] ( ع ص مرکب )معارج به معنی آسمانها یا مصاعد آن یا میان دو آسمان. || ( اِخ ) نامی از نامهای خدای تعالی.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱ - خداوند آسمانها . ۲- یکی از صفات خدای تعالی است .

دانشنامه اسلامی

[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است
ذوالمعارج از اسمای الهی و به این معنا است که همراه با اعمال و ارواح به جانب او صعود می شود. معارج جمع «مِعْرَج» به معنای آلة صعود (نردبان) است و به مقامات ملکوت، که فرشتگان هنگام مراجعه به خدای سبحان به آن عروج می کنند، تفسیر شده است.
در معنای «معارج» وجوه دیگری نیز ذکر شده است:
ذی المعارج یک بار در قرآن آمده است:
«مِنَ اللّهِ ذِی المَعارِج». (سوره معارج(70)/ 3)
فرهنگ قرآن، جلد 14، صفحه 319.