اسفونی

لغت نامه دهخدا

اسفونی. [ اُ ] ( اِخ ) دهیست نزدیک معرة. ( منتهی الارب ). رجوع به اسفونا شود.

فرهنگ فارسی

دهی است نزدیک معره
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال تک نیت فال تک نیت فال درخت فال درخت فال آرزو فال آرزو