اتمک

لغت نامه دهخدا

اتمک.[ اَ م َ ] ( ترکی ، اِ ) نان. ( مؤید ). || آب و نان. ( غیاث ). || نان پاره :
کو شه طغان جود که من بهر اتمکی
پیشش زبان بگفتن سن سن درآورم.خاقانی.
اتمک. [ اَ م َ ] ( ع ن تف ) درازتر و پرگوشت تر:اتمَک من سَنام ؛ درازتر و پرگوشت تر از کوهان شتر.