فال بین

لغت نامه دهخدا

فال بین. ( نف مرکب ) کسی که فال میگیرد. طالعبین. رجوع به فال شود.

فرهنگ عمید

آن که از طریق نخود، ورق، خطوط کف دست، فنجان قهوه، و چیزهای دیگر حوادث را پیش گویی می کند، طالع بین، فال گیر.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال چای فال چای فال تاروت فال تاروت فال احساس فال احساس