رافد. [ ف ِ ] ( ع ص ) یاری گر. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). اعانت کننده : هو نعم الرافداذا حل به الوافد. ( از اقرب الموارد ). || عطاکننده. ( از اقرب الموارد ). دهنده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || کسی که در غیاب ملک جانشین و قائم مقام وی گردد. ( از اقرب الموارد ). ابن بری این معنی را در حاشیه کتاب خود یاد کرده و گفته دکیس را شاهد آورده است : خیر امری ( قد ) جاء من معده من قبله او را فدا من بعده.( از تاج العروس ).|| ( اِ ) نهری یا رودی که به نهریا رود دیگر یا به دریا ریزد. آبی که به آب دیگر مدد دهد. ( یادداشت مؤلف ). رافدان ، تثنیه : نهر له رافدان ، به مجاز نهری که دو نهر دیگر بدان مدد دهد. ( از تاج العروس ). ریزاب. و رجوع به رافدان شود. ( یادداشت مؤلف ). || آب راهه . ( یادداشت مؤلف ). رافد. [ ف ِ ] ( اِخ ) رودخانه فرات را گویند. ( از شعوری ج 2 ورق 4 ) : سرشکم گشته چون جیحون و رافد گرفته روی عالم همچو دریا.ابوالمعالی ( از شعوری ). رافد. [ ف ِ ] ( اِخ ) نام کسی. ( ناظم الاطباء ). از اسماء. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ).
فرهنگ فارسی
نام کسی . از اسمائ
فرهنگ اسم ها
اسم: رافد (پسر) (عربی) (تلفظ: rāfed) (فارسی: رافِد) (انگلیسی: rafed) معنی: یاری گر، اعانت کننده، عطاکننده، دهنده، کسی که در غیاب ملک جانشین و قائم مقام وی گردد، ( اسم فاعل رَفَد )، یاور، قائم مقام پادشاه
