دانشنامه اسلامی [ویکی الکتاب] ریشه کلمه: بقع (۱ بار)«بُقْعَه» به معنای قطعه زمینی است که نسبت به اطرافش مشخص است.محلّ. قسمتی از زمین . قاموس گوید: بقعه (بضم اوّل و گاهی به فتح آن) تکّهای از زمین است که در هیئت زمین مجاور نیست. در اقرب قطعهای از زمین گفته است.