اشکول

لغت نامه دهخدا

اشکول. [ ] ( اِخ ) ( خوشه ) یکی از کسانی میباشد که با ابراهیم معاهده کرد ( سفر پیدایش 14 : 13 و 24 ). ( قاموس کتاب مقدس ص 72 ).
- وادی اشکول ؛ وادیی است در زمین کنعان ( سفر اعداد 13 : 23 و 24 و 32 : 9، سفر تثنیه 1 : 24 ). بعضی را گمان چنان است که این وادی در مکان عین الخشکله در شمال جرول واقع بود و بگمان پالمر و دریک در مکان تلهای انگور بود که در نزدیکی هفت چاه واقع میباشد. و فان لیپ میگوید که خوشه های انگور در آنجا دیدم که هر یک 18 قیراط طول داشت و نیز میگوید که فعلاً هم در جنوب زمین مقدس خوشه های انگور بسنگینی دو رطل یافت میشود. ( قاموس کتاب مقدس ص 73 ).

فرهنگ فارسی

یکی از کسانی میباشد که با ابراهیم معاهده کرد سفر پیدایش ۱۳ : ۱۴ و ۲۴ یا وادی اشکول : وادیی است در زمین کنعان .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم