لغت نامه دهخدا اسنیان. [ اِ س ِ] ( اِخ ) نام فرقه ای یهوددر عصر مکابیان. آنان روزگار به زهد میگذاشتند و دور از شهرها میزیستند و از ازدواج خودداری میکردند.
