لغت نامه دهخدا استلال. [ اِ ت ِ ] ( ع مص ) برکشیدن شمشیر و کارد و جز آن. ( منتهی الارب ). آختن شمشیر و کارد و برکشیدن آن. برکشیدن شمشیر و تیغ از نیام. سل . استسلال.
