لغت نامه دهخدا مدحت گوی. [ م ِ ح َ ]( نف مرکب ) مدحت گو. رجوع به مدحت گو شود : به وصف کردن او در ببارد و عنبرز طبع مدحتگوی و ز لفظ مدحت خوان.رودکی.
