پوستین دوز

لغت نامه دهخدا

پوستین دوز. ( نف مرکب ) آنکه پوستین دوزد. فرّاء. ( دهار ). واتگر .موئینه دوز.
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی از دهستان بالا رخ بخش کدکن شهرستان تربت حیدریه ، واقع در 48 هزارگزی شمال خاوری کدکن. دامنه ،معتدل. دارای 50 تن سکنه. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات و خشکبار، شغل اهالی زراعت و گله داری و کرباس بافی و راه آن مالرو است. از حیدرآباد و حاجی آباد میتوان اتومبیل برد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی از دهستان پیچرانلو بخش باجگیران شهرستان قوچان ، واقع در 48هزارگزی جنوب باختری باجگیران و سه هزارگزی شمال راه مالرو عمومی باجگیران به بی بهره. کوهستانی ، سردسیر. دارای 124 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا غلات و تریاک. شغل اهالی زراعت و گلیم و قالیچه بافی و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 9 ).
پوستین دوز. ( اِخ ) دهی جزء بخش سراسکند شهرستان تبریز، واقع در هشتهزارگزی جنوب سراسکند و هشتهزارگزی شوسه سراسکند بسیاه چمن و سه هزارگزی خط آهن مراغه به میانه. کوهستانی ، معتدل. دارای 310 سکنه. آب آن از چشمه و رودخانه. محصول آنجا غلات و حبوبات. شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4 ).

فرهنگ عمید

کسی که پیشه اش دوختن پوستین است، واتگر.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه پوستین دوزدفرائ واتگر .
دهی در شهرستان تبریز

دانشنامه عمومی

پوستین دوز، روستایی در دهستان اترک بخش مرکزی شهرستان مانه در استان خراسان شمالی ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۱۱۷ نفر ( ۳۵ خانوار ) بوده است.