نشناختنی صفتی است که به چیزی اطلاق می‌شود که امکان شناسایی، درک یا تشخیص آن برای انسان وجود ندارد. این واژه به حالت یا وضعیتی اشاره دارد که فراتر از توانایی ادراک حسی یا عقلی باشد و قابل توضیح یا تعریف روشن نباشد.
این واژه اغلب در متون فلسفی، عرفانی یا ادبی به‌کار می‌رود، جایی که موضوع مورد بحث دارای پیچیدگی، ابهام یا جنبه‌ای فرامادی است. در زبان روزمره نیز برای بیان موقعیت‌هایی که چیزی از شدت تغییر یا ناپیدایی قابل شناخت نیست، استفاده می‌شود.
نشناختنی علاوه بر بیان ناتوانی ذهنی در درک، نوعی شکوه یا رازآلودگی را نیز منتقل می‌کند. این مفهوم می‌تواند بیانگر عظمت ناشناخته هستی، ناپیدایی حقیقت، یا حتی پیچیدگی یک انسان باشد که شناخت او از دسترس بیرون می‌ماند.
