لغت نامه دهخدا پازکی. [ زُ ] ( اِخ ) از قبائل چادرنشین اطراف طهران و ساوه و زرند و قزوین ، دارای یکصد خانوار و ییلاق آنان کوههای شمال البرز و قشلاق خاتون آباد است.
