پپن

لغت نامه دهخدا

پپن. [ پ ِ پ َ ] ( اِخ ) ملقب به قصیر پسر شارل مارتل. نخستین پادشاه فرانسه از سلسله کارُلنژی است ( رجوع به کارلنژیان شود ). که بسال 714م.95/ هَ. ق. در ژوپیی از اعمال بلژیک ولادت یافت و بسال 768م.150/ هَ. ق. در سَن دُنیس درگذشت. وی مردی قصیرالقامه بود و بهمین سبب نیز قصیر لقب یافته است اما نیروئی خارق العاده داشت. اندکی پیش از فوت پدر خویش بحکومت نوستری و بورگنی و پروانس رسید و از دو برادر وی یکی موسوم به کارلمان بر اُسترازی حکومت یافت و دیگری موسوم به گریفون بر آنان بشورید و مغلوب شد. از این پس وی با قوم آکیتن و آلامان و باوار و ساکسن جنگید. در سال 751 م. بحمایت پاپ به پادشاهی فرانسه شناخته شد. پپن پس از ازدواج با برث از او دو پسر آورد یکی بنام شارلمانی و دیگری بنام کارلمان.

فرهنگ فارسی

ملقب به قیصر ( کوتاه ] پسر شارل مارتل نخستین پادشاه فرانسه از سلسله کارلنژی ( و. ژوپیل ۷۱۴ - ف. سن دنی ۷۶۸ م . ) وی مردی کوتاه قد بود و به همین سبب به قیصر (کوتاه ) معروف شد . اما نیرویی خارق العاده داشت . پپن اندکی پیش از فوت پدر خویش به حکومت [ نوستری ] و [ بورگنی ] و [ پروانس ] رسید و برادر او کارلمان بر [ استرازی ] حکومت یافت . برادر دیگر موسوم به [ گریفون ] بر آنان بشورید و مغلوب شد . از آن پس پپن با اقوام آکبتن و آلامان و باواروساکسون جنگید . در سال ۷۵۱ م . به حمایت پاپ به پادشاهی فرانسه شناخته شد . پپن پس از ازدواج با برث از او دو پسر یافت : شارلمانی کارلمان .
ملقب به قیصر پسر شارل مارتل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال جذب فال جذب فال انبیا فال انبیا فال احساس فال احساس فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی