کوتاه قد. [ ق َ د د ] ( ص مرکب ) پست قامت و آنکه قد و بالای وی کوتاه بود و بلند نباشد. ( ناظم الاطباء ). کسی که قدش کوتاه است. کوتاه بالا. قصیرالقامه. ( فرهنگ فارسی معین ). پست قد. پست بالا. کوتوله. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ): عَکیظ؛ کوتاه قد. ( از منتهی الارب ). و رجوع به کوتاه و کوتاه قامت شود.
فرهنگ عمید
کوتاه بالا، قدکوتاه، دارای قد کوتاه.
فرهنگ فارسی
کسی که قدش کوتاه است کوتاه بالا قصیر القامه : کارگر شرکت نفت ایران و انگلیس مرد کوتاه قد چاق و چله و پشمالویی بود .
